Mind

Post menstruele dip(ressie), PMS wat is het en wat kun je eraan doen?

Ik word wakker en er zit gelijk een duiveltje in mijn hoofd. Het eerste wat ik denk, als ik dat bemerk, is; ‘wat heb ik in godsnaam gedroomd’. Dat kan ik me natuurlijk niet meer herinneren. Vervolgens in mijn hersenmist en ochtendverwardheid ‘welke dag is het’. Maandag. Bah. Ja, het is zo’n dag. Uiteraard in het kader van de ‘law of attraction’, als je denkt…”het wordt zo’n dag”, dan gebeurt dat ook. Ik begrijp er niets van. PMS? Ik ben net ongesteld geweest, gisteren een gezellige borrel gehad met vriendinnen. Wat is er aan de hand? Bestaat zoiets dat je na je menstruatie dezelfde kuren krijgt als tijdens je PMS? Ik duik er even in. Nee, niet in die dip hopelijk.

Het onderzoek naar post menstrueel syndroom

Mijn eerste hit op Google brengt me al in een soort van opluchting. Natuurlijk bestaat dat. Onbewust wist ik het wel (ik lig af en toe ook onder een steen hoor of het komt door de brainfog). Het zal ook niet. Het heeft een naam: ‘post menstrueel syndroom‘. Het is officieel.

Hormonale chagrijn voor de menstruatie en hormonaal chagrijn na de menstruatie. Ik zei het je toch…1 week per maand gaat het ‘goed’ met mij. En dat is meestal als de ‘vliezen’ zijn gebroken en ik in gevecht ben welke tampon ik moet in doen, want de mate van vloeien is volledig onvoorspelbaar tegenwoordig. Thanks for sharing, anyhow;

Ik zal nog even de klachten opsommen, dan kun je het afvinken als je wilt. Geldt ook voor PMS dus. Hormonen, “horrormonen”;

  • Hoofdpijn
  • Gewrichtspijn
  • Rugpijn
  • Vaginale droogheid (ik verzin het niet), jeuk of branderig gevoel
  • Gespannen gevoel
  • Slaap problemen
  • Stemmingswisselingen
  • Prikkelbaarheid
  • Gemakkelijk of vaker huilen
  • Concentratie problemen

Wetenschappelijk gezien wordt aangenomen dat PMS wordt veroorzaakt door lagere niveaus van progesteron, terwijl post menstrueel syndroom waarschijnlijk optreedt als er te veel oestrogeen en androgenen in het systeem aanwezig zijn.

https://guudwoman.com

Echt waar, wat een toestand.

Ja, dan loop je in al je prikkelbaarheid en wilde oestrogenen het bos in met je hond, die ineens in een gevecht raakt met een andere hond (doet ze anders nooit, nee echt niet!). Het zal mijn energie wel geweest zijn, denk ik. Die woeste androgenen. Normaliter lopen deze hondjes elkaar altijd braaf voorbij.

Twee tellen later lig ik in de spagaat omdat ik uitglijd over een takje op het pad. Om vervolgens vol in andermans hond zijn stront te stappen. Zo’n ochtend, zo’n dag. Het is overigens goed afgelopen met de honden bitch fight. Mijn gympen liggen in de prullenbak.

Dit zijn dan de neven effecten van de PMS vrees ik. Ontploffingsgevaar, zwaar chagrijn, alles is stom, moeilijk, lastig en iedereen moet echt uit je weg. En alles gaat mis natuurlijk. Kun je er net bij hebben.

Het premenstrueel dysforie syndroom

Ik neus wat verder rond op het onderwerp PMS, pre en post. Het kan nog een graatje erger, blijkt.
PMDD (Premenstrual Dysphoric Disorder). Ow hell.

Het premenstrueel dysforie syndroom (of PMDD – PreMenstrueel Dysphoric Disorder) is een cyclische op hormonen gebaseerde stemmingsstoornis, met symptomen die voorkomen tijdens de premenstruele fase (ook wel luteale fase genoemd) van de menstruatiecyclus, die gemiddeld duurt vanaf de eisprong tot het begin van de menstruatie. Geschat wordt dat het bij 5-8% van de vrouwen in hun vruchtbare levensjaren voorkomt. Hoewel PMDD direct gerelateerd is aan de menstruele cyclus, is het geen hormonale disbalans. PMDD is een heftige negatieve reactie op het natuurlijke stijgen en dalen van oestrogeen en progesteron. Men denkt dat het een stoornis is op celniveau, met symptomen die erger worden met de tijd en soms verergeren tijdens voortplanting gerelateerde gebeurtenissen als menstruatie, zwangerschap, bevalling, miskraam en pre-menopauze. Personen met PMDD hebben een verhoogd risico op suïcidaal gedrag. Vele, maar niet alle, vrouwen met PMDD hebben een geschiedenis van vroeg jeugd trauma, fysieke of psychische mishandeling, seksueel trauma of depressie. Er is geen bloed of speekselonderzoek om PMDD vast te stellen. Hoewel dergelijke testen andere onderliggende stoornissen kunnen uitsluiten.

Wat is PMDD Stichting PMDD Nederland

Op de site van vuurvrouw zeggen ze; dat deze klachten in de overgang kunnen verergeren! Om uiteindelijk na de menopauze af te nemen. Bedankt voor dit vreugdevolle inzicht.

Het is duidelijk dat ik last heb van mijn lichamelijke disbalans. Ik schrik er best van als ik dit lees maar het bevestigt wel dat ik niet ‘vrijwillig’ gek word maar het door de stuiterende hormonen komt.

Wat kun je zelf doen?

Grijp naar de fles zou ik zeggen. Nee, zonder gekheid, moeten we dan aan de hormonen of andere medicatie? Hoe kun je dit in de juiste banen leiden? Het is toch niet te doen dat je 3 weken per maand chagrijnig rondloopt en dealt met andere ongemakken?

Niet leuk voor jou en ook niet voor je omgeving. Dat je partner of je kinderen steeds de volle laag krijgen. Denken ‘ga mama maar even uit de weg’, of ‘o jee, ze heeft weer kuren hoor’.

Maar goed, voor jezelf natuurlijk het lastigst, je wilt wel maar iets anders heeft de volledige controle over je gemoedsstemming.

De Algemene tips, ja ja…komen ze weer

Dus maar weer even de tips en trucs op een rijtje;

Gezonde levensstijl
Zorg voor een gezonde levensstijl door regelmatig te bewegen, gezond te eten en voldoende te slapen. Dit kan helpen om de symptomen van PMS te verminderen. (zucht)

Dieet aanpassingen
Probeer je dieet aan te passen door het verminderen van zout, cafeïne en suiker, en het verhogen van de inname van volle granen, groenten, fruit en eiwitten. Sommige vrouwen vinden dat het verminderen van cafeïne en zout kan helpen bij het verminderen van vochtretentie en opgeblazenheid. (moet je je zout niet aanvullen met al die nachtelijke zweetsessies?)

Stressmanagement
Leer effectieve stressmanagementtechnieken, zoals mindfulness, meditatie, diepe ademhalingsoefeningen, yoga of progressieve spierontspanning. Stress kan de symptomen van PMS verergeren, dus het verminderen van stress kan helpen om de symptomen te verminderen. (ja als iedereen nou even relaxed doet, en mij met rust laat…)

Supplementen
Sommige vrouwen vinden baat bij het nemen van supplementen zoals calcium, magnesium, vitamine B6, vitamine E, omega-3 vetzuren of kruiden zoals teunisbloemolie of vitex (monnikspeper). Raadpleeg altijd een arts voordat je supplementen gaat gebruiken, vooral als je andere medicijnen gebruikt of gezondheidsproblemen hebt. (slik me rot…vitamines, hè)

Medicatie
In sommige gevallen kan je arts medicatie voorschrijven om de symptomen van PMS te behandelen. Dit kan onder meer pijnstillers, diuretica (vocht afdrijvende medicatie), hormonale anticonceptie of antidepressiva omvatten. Raadpleeg altijd een arts voordat je medicatie gaat gebruiken. (ja nou je krijgt pas medicatie op recept van de arts hè, tenzij je zelf gaat experimenteren en op Internet gaat inkopen op duistere sites <- niet doen hoor!)

Hormonale therapie
Voor vrouwen met ernstige PMS-symptomen kan hormonale therapie zoals hormonale anticonceptiepillen, hormoonvervangende therapie of het gebruik van gonadotropine-releasing hormone (GnRH)-agonisten worden overwogen. Dit moet altijd worden voorgeschreven en gecontroleerd door een arts. (wel een goede arts dan die hormonale veranderingen begrijpt)

Therapie en counseling
Voor sommige vrouwen kunnen therapie en counseling helpen bij het omgaan met de emotionele symptomen van PMS, zoals prikkelbaarheid, stemmingswisselingen en depressie. (zo kun je jezelf de overgang door kletsen…je weet waar het aan ligt, maar blijft in dezelfde cirkel rond fietsen)

Het zijn continu dezelfde tips, en ze zullen vast soelaas brengen als je je er strikt aan houdt. Ik wil altijd instant satisfaction. Het moet NU opgelost. Geduld is een schone zaak, die heb ik niet. Is verdwenen in mijn matras na de zweetsessie van vannacht.

Hormoon therapie?

Als een malle dan toch aan de hormonen? We kennen allemaal de nare verhalen dat het op termijn de risico’s op kanker vergroot etc. Is dat eigenlijk nog zo? En de hamvraag is; zo nee, ga je dan hormonen slikken? Of andere medicatie?

Nu kreeg ik laatst dus een tip van mijn coach, die op een cursus een dame sprak in de overgang, zij slikte voor haar stemmingswisselingen een soort van antidepressiva. Ze was er van opgeknapt. Mijn coach dacht gelijk aan mij (blijkbaar ben ik bij haar ook een Jekyll & Hide). Met de zorgvuldige opmerking uit te zoeken of het wat voor mij is. Ik heb er gemengde gevoelens bij. Dit is naar mijn idee symptoom bestrijding en niet het probleem bij de wortels aanpakken. Maar dat is suppletie ook natuurlijk. Wellicht ook een soort trots (eigenwijs). ‘Ik los het zelf wel op’. Maar hoe hè…

Ik vind het een lastig dilemma, vooral omdat het nogal nauw moet aansluiten op je persoonlijk behoeftes en hormonale disbalans, vind ik. Ik heb geen zin om een jaar te rotzooien met verschillende opties die het niet beter maken. Dat je migraines krijgt van de pil of andere nare bijwerkingen. Het moet meteen goed, wellicht ook een utopie.

Ik heb ook geen zin om nog een jaar in gevecht te zijn met de hormonen en als een boze stier door het bos te walsen met mijn hond. Hier kan ik tenminste nog wel mensen vermijden als de honden elkaar met rust laten. Dus wat is wijsheid? Ik ga sowieso geen pillen slikken tegen de stemmingswisselingen. Zo koppig ben ik dan ook wel weer.

Misschien toch even met de huisarts praten? Of een specialist? Eerst nog maar een rondje met de hond in de onzalige bossen…

Bronnen

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *